stuletni

stuletni (język polski)

wymowa:

IPA: [stuˈlɛtʲɲi], AS: [stuletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający sto lat

(1.2) trwający sto lat

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	stuletni		stuletnia	stuletnie	stuletni	stuletnie
dopełniacz	stuletniego		stuletniej	stuletniego	stuletnich
celownik	stuletniemu		stuletniej	stuletniemu	stuletnim
biernik	stuletniego	stuletni	stuletnią	stuletnie	stuletnich	stuletnie
narzędnik	stuletnim		stuletnią	stuletnim	stuletnimi
miejscownik	stuletnim		stuletniej	stuletnim	stuletnich
wołacz	stuletni		stuletnia	stuletnie	stuletni	stuletnie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.2) W Polsce trwa już stuletni wysiłek społeczny ukierunkowany na ochronę Tatr.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stuletni starzec • stuletnie drzewo

(1.2) wojna stuletnia

synonimy:

(1.1-2) sekularny; gw. (Śląsk Cieszyński) storoczni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stulatek m, stulatka ż, stulecie n, stuletniość ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. sto + -letni

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) стогадовы; (1.2) стогадовы
• bułgarski: (1.1) столетен, стогодишен; (1.2) стогодишен
• czeski: (1.1) stoletý; (1.2) stoletý
• duński: (1.1) hundredårig; (1.2) hundredårig
• esperanto: (1.1) centjara; (1.2) centjara
• francuski: (1.1) centenaire; (1.2) centenaire
• hiszpański: (1.1) centenario; (1.2) secular
• niemiecki: (1.1) hundertjährig; (1.2) hundertjährig
• nowogrecki: (1.1) εκατοχρονίτικος; (1.2) εκατονταετής
• rosyjski: (1.1) столетний; (1.2) столетний
• słowacki: (1.1) storočný; (1.2) storočný
• szwedzki: (1.1) hundraårig; (1.2) hundraårig
• ukraiński: (1.1) столітній, сторічний; (1.2) столітній, сторічний
• węgierski: (1.1) évszázados; (1.2) évszázados
• włoski: (1.1) centenario, centennale, centenne; (1.2) centenario, centennale, centenne

źródła: