skuwka

skuwka (język polski)

skuwki (1.1) pędzli

skuwki (1.1) sznurowadeł

skuwka (1.1) na linie

skuwka (1.2) i pióro

wymowa:

IPA: [ˈskufka], AS: [skufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) blaszka zawinięta w tuleję, która coś wzmacnia, łączy jakieś części lub zabezpiecza

(1.2) cylindryczna nasadka na wieczne pióro zabezpieczająca je przed wyschnięciem atramentu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skuwka	skuwki
dopełniacz	skuwki	skuwek
celownik	skuwce	skuwkom
biernik	skuwkę	skuwki
narzędnik	skuwką	skuwkami
miejscownik	skuwce	skuwkach
wołacz	skuwko	skuwki

przykłady:

(1.1) Odleciały mi skuwki w sznurowadłach i teraz strzępią się.

składnia:

(1.1) skuwka + D. • skuwka od + D. • skuwka na + N.

kolokacje:

(1.1) skuwka (od) wiecznego pióra / sznurowadła / wędki / liny / pędzla

synonimy:

(1.2) zatyczka, nasadka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) aglet

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kuć ndk., skuć dk., skuwać ndk.

rzecz. skuweczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. skuć

uwagi:

(1.1) słowo jest jednym z wyjątków ortograficznych od reguły, która mówi, że wyrazy zakończone na „-ów” i „-ówka” pisane są przez „ó”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ferrule
• włoski: (1.2) ghiera ż

źródła: