ó

ó (język polski)

Óó

wielka i mała litera Ó (1.1)

wymowa:

IPA: [u], AS: [u] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dwudziesta pierwsza litera polskiego alfabetu; zob. też ó w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od łacińskiej litery o

uwagi:

tłumaczenia:

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła:

ó (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [o]

znaczenia:

spójnik

(1.1) stara pisownia dzisiejszego o → lub, albo

odmiana:

przykłady:

(1.1) Este chico puede tener 5 ó 6 años. → Ten chłopak może mieć 5 lub 6 lat.

składnia:

(1.1) forma spójnika o używana między cyframi, aby nie pomylić tego spójnika z cyfrą 0

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. o

uwagi:

źródła:

ó (język islandzki)

wymowa:

IPA: /ou/

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) …wyrażający zdziwienie → och!, ach!

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od łacińskiej litery o

uwagi:

źródła:

ó (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stary

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) régi, öreg, vén, idős, koros, éltes

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ócskás, ócskaság

przym. ócska

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: