schab

schab (język polski)

schab (1.1)

schab (1.2) ze śliwką

wymowa:

IPA: [sxap], AS: [sχap], zjawiska fonetyczne: wygł.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. rodzaj mięsa wieprzowego wycinany z okolic kręgosłupa na odcinku piersiowo-lędźwiowym tuszy; zob. też schab w Wikipedii

(1.2) kulin. potrawa z tego mięsa

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	schab	schaby
dopełniacz	schabu	schabów
celownik	schabowi	schabom
biernik	schab	schaby
narzędnik	schabem	schabami
miejscownik	schabie	schabach
wołacz	schabie	schaby

przykłady:

(1.1) Kupiłam kilogram schabu w pawilonie.

(1.2) Pyszny był ten schab u twojej mamy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) świeży schab • schab z kością / bez kości

(1.2) schab duszony / gotowany / pieczony / wędzony • schab w galarecie / w sosie chrzanowym / w sosie własnym • schab ze śliwką • rolada ze schabu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wieprzowina, polędwica wieprzowa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. schabowy m, schaboszczak m, schabówka ż

zdrobn. schabik m

przym. schabowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pork loin
• rosyjski: (1.1) корейка ż
• węgierski: (1.1) karaj; (1.2) karaj
• włoski: (1.1) costata di maiale ż

źródła: