wymowa:
IPA[ˈrubʲjɛʃ], AS[rubʹi ̯eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podn. strefa pograniczna, obszar przygraniczny
(1.2) wojsk. pas terenu, na którym odbywają się operacje wojenne
(1.3) daw. bezludny obszar leżący między krajami, bez określonej przynależności do któregoś z nich
(1.4) st.pol. mord, rzeź, rąbanina
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Przemierzaliśmy północne rubieże Australii.
(1.2) Oddziały wroga osiągnęły rubież gór i wystawiły się na ogień sojusznika.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kresy, pogranicze, gw. rąbież
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
Nazwa pochodzi z tradycji słowiańskiej polegającej na zaznaczeniu granicy poprzez nacinanie drzew.
prasł. *rǫbežь (cięcie, nacięcie) → st.rus. роубєжь (nacięcie)[1]
uwagi:
(1.1) zwykle w lm; (1.1): po XVI w., (1.3)-(1.4): przed XVI w.
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pogranicze
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 2010, s. 525-526