Wikisłownik

strefa

strefa (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˈstrɛfa], AS: [strefa] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przestrzeń wydzielona ze względu na pewne cechy odróżniające ją od otoczenia
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikstrefastrefy
dopełniaczstrefystref
celownikstrefiestrefom
biernikstrefęstrefy
narzędnikstrefąstrefami
miejscownikstrefiestrefach
wołaczstrefostrefy
przykłady:
(1.1) Wejście do strefy euro zmniejsza ryzyko wahań kursowych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) strefa abiotyczna • strefa abisalna • strefa aeracji • strefa batialna • strefa bezatomowa • strefa buforowa • strefa cementacji • strefa czasowa • strefa czasu • strefa erogenna • strefa euro • strefa fotyczna • Strefa Gazy • strefa geograficzna • strefa głębinowa • strefa hemipelagiczna • strefa litoralna • strefa nerytyczna • strefa neutralna • strefa niebezpieczna • strefa okupacyjna • strefa płatnego parkowania • strefa przygraniczna • strefa polarna • strefa Schengen
synonimy:
(1.1) pas, region, obszar, zona, rejon, sfera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strefówka ż, strefizacja ż
czas. strefizować ndk.
przym. strefowy, wewnątrzstrefowy
przysł. strefowo
związki frazeologiczne:
szara strefa • strefa Złotowłosej
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=strefa&oldid=8166614”