roboczy (język polski) edytuj

 
robotnicy w ubraniach roboczych (1.1)
 
koń roboczy (1.2)
wymowa:
IPA[rɔˈbɔʧ̑ɨ], AS[robočy] ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z robotą, właściwy robocie
(1.2) wykorzystywany do pracy
(1.3) taki, który jest wstępną wersją, do dalszej obróbki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dziś, gdy roboczy lud ginie z głodu, zbrodnią w rozkoszy tonąć jak w błocie;[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) dzień roboczy • siła robocza
(1.2) strój roboczy • koń / wół roboczy • narzędzie robocze • robocza wizyta
(1.3) szkic roboczy • wersja robocza
synonimy:
antonimy:
(1.1) odświętny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. robota ż, robótka ż, robotnik m, robol m, robotnica ż, robocizna ż, robot m, robo n
czas. robić, zrobić, zarobić, wyrobić, wyrabiać, urobić, urabiać
przym. robotniczy
przysł. roboczo
związki frazeologiczne:
wół roboczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wacław Święcicki, Warszawianka 1905