wymowa:
IPA[ˌrɛpɛrˈtuwar], AS[repertuar], zjawiska fonetyczne: epenteza ł akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kult. zestaw utworów grany w danej instytucji (teatrze, filharmonii itp.) w określonym czasie
(1.2) kult. druk z programem instytucji kultury na dany okres[1]
(1.3) kult. zestaw utworów opanowanych przez danego artystę
(1.4) przen. zestaw typowych zachowań, itp.[2]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Warszawskie teatry zaprezentowały repertuar przygotowany na ten sezon.
(1.2) Sprawdź w repertuarze, o której zaczyna się seans.
(1.3) Wokalistka ma w swoim repertuarze znane standardy jazzowe.
składnia:
(1.1) repertuar + D.
(1.2) repertuar + D.
(1.3) repertuar + D.
(1.4) repertuar + D.
kolokacje:
(1.1) aktualny / bieżący / najnowszy repertuar • repertuar kinowy / teatralnyw repertuarze
(1.2) repertuar kinprzeglądać / sprawdzić repertuar
(1.3) stały / własny repertuar • repertuar grupy / piosenkarki / zespołu / Sound’n’Graceutwór z repertuaru • dobierać / rozszerzyć repertuar • sięgać do repertuaru
(1.3) bogaty / stały repertuar • repertuar min / przekleństw / środków / zachowań
synonimy:
(1.1) program
antonimy:
hiperonimy:
(1.4) zasób
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. repertuarowanie n
czas. repertuarować ndk.
przym. repertuarowy
przysł. repertuarowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. répertoire < p.łac. repertorium < łac. reperio + -torium
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „repertuar” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2.   Hasło „repertuar” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.