przyprawiać (język polski) edytuj

 
przyprawiać (1.1)
wymowa:
IPA[pʃɨ.ˈpra.vʲjäʨ̑], AS[pšy.pra.vʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) dodawać przyprawę do potrawy lub napoju
(1.2) przyczepiać coś dodatkowegodosłownie lub w przenośni (np. wąsy, rogi, brodę)
(1.3) doprowadzać kogoś do jakiegoś negatywnego stanu (np. choroby, odczucia)
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mama przyprawia zupę majerankiem.
(1.2) To nas tu o mało nie wykastrowali, a ty cycki będziesz sobie, cyganie, przyprawiał? (Albert w filmie Seksmisja Juliusza Machulskiego)
składnia:
kolokacje:
(1.3) przyprawiać o ból głowy / o szybsze bicie serca / o mdłości / o dreszcze / o ciarki / o palpitacje serca / o kontuzję / o paranoję / o ból brzucha / o zgryzotę / o wieczną zgubę
synonimy:
(1.1-2) doprawiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyprawianie n, przyprawa, przyprawnik
czas. przeprawić, przeprawiać, przyprawić, doprawić, doprawiać
przym. przyprawiony, przyprawiany, przyprawowy, nieprzyprawiony
związki frazeologiczne:
przyprawiać rogiprzyprawiać gębęprzyprawiać skrzydłaprzyprawiać łatkęprzyprawiać o ból głowy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: