prognostyk
prognostyk (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba prognozująca[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) symptom zapowiadający rzecz przyszłą
- (2.2) wypowiedź stanowiąca zapowiedź rzeczy przyszłej
- (2.3) jęz. przysłowie o tematyce meteorologicznej[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prognostyk prognostycy dopełniacz prognostyka prognostyków celownik prognostykowi prognostykom biernik prognostyka prognostyków narzędnik prognostykiem prognostykami miejscownik prognostyku prognostykach wołacz prognostyku prognostycy depr. M. i W. lm: (te) prognostyki[3] - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prognostyk prognostyki dopełniacz prognostyku prognostyków celownik prognostykowi prognostykom biernik prognostyk prognostyki narzędnik prognostykiem prognostykami miejscownik prognostyku prognostykach wołacz prognostyku prognostyki
- przykłady:
- (1.1) Zdaniem prognostyków zima potrwa jeszcze dwa tygodnie.
- (2.2) Stawiane przez polityka prognostyki nie znajdują poparcia w obserwowanych wydarzeniach.
- składnia:
- (2.1) prognostyk + D.
- synonimy:
- (1.1) prognosta, przepowiadacz
- (2.1) przepowiednia, wróżba
- (2.2) przepowiednia, wyrocznia
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.1) zapowiedź
- (2.2) wypowiedź
- (2.3) przysłowie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prognozer mos, prognosta mos, prognostyka ż, prognostykarstwo n, prognostykarz mos
- czas. prognozować, prognostykować ndk.
- przym. prognostykarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „prognostyk” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kazimierz Sikora, „Komu Pan Bóg rozum odbiera?” – czyli kilka uwag na temat pragmatyki przysłów, w: Słowiańska frazeologia gwarowa pod redakcją Macieja Raka i Kazimierza Sikory, Księgarnia Akademicka, Kraków 2016, s. 46.
- ↑ Hasło „prognostyk” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
