wymowa:
IPA[pɔˈlɛt͡sat͡ɕ], AS[polecać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. polecić)

(1.1) mówić komuś, co ma zrobić, wydawać komuś polecenie
(1.2) dawać kogoś lub coś pod czyjąś opiekę
(1.3) przedstawiać kogoś lub coś w korzystnym świetle
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Dyrektor poleca sekretarce przepisać tekst.
(1.3) Polecam ci książkę.
składnia:
(1.1) polecać + bezokolicznik[1]
kolokacje:
(1.1) list polecony
(1.3) list polecający
synonimy:
(1.3) rekomendować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. polecić dk.
rzecz. polecanie n, polecenie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.