porunci (język rumuński) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) rozkazywać, nakazywać, przykazywać, zarządzać[1][2]
(1.2) poruczać, polecać[1]
(1.3) zlecać, zamawiać[1]
(1.4) daw. obwieszczać[2]
(1.5) daw. przeznaczać[2]
odmiana:
(1.1-3) 1. os. lp ter. poruncesc
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poruncă ż, porunceală ż, poruncită ż
przym. poruncitor
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. порѫчити (porǫčiti)[2]polecić, powierzyć[3]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3   Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 217.
  3.   Hasło „порѫчити” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 482.