oprzyrządowanie (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɔpʃɨʒɔ̃ndɔˈvãɲɛ], AS[opšyžõndovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ą -ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. masz. akcesoria i środki techniczne stanowiące uzupełnienie wyposażenia maszyn i urządzeń, umożliwiające wykonanie specjalistycznych zadań i operacji[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do maszyny dołączono bardzo bogate oprzyrządowanie fabryczne.
(1.1) Przykładowe elementy oprzyrządowania frezarki narzędziowej to głowica dłutująca, podzielnica, tulejki, stół obrotowy i uchylny, podtrzymka do poziomów oraz wibroizolatory.
(1.1) Maszyna posiada kompletne oprzyrządowanie: główkę podwójnie skrętną, główkę do dłutowania, dwa okulary, podzielnicę, konik do podzielnicy, gitarę, imadło, trzpienie i tulejki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) oprzyrządowanie maszyny / obrabiarki / robota • oprzyrządowanie frezarki / szlifierki / tokarki / … • oprzyrządowanie fabryczne / technologiczne
synonimy:
(1.1) akcesoria, instrumentarium, narzędzia, osprzęt, przybory, sprzęt, wyposażenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyrząd mrz
czas. przyrządzać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „oprzyrządowanie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.