okular

okular (język polski)

okulary (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈkular], AS: [okular]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) opt. rodzaj soczewki optycznej – w układzie optycznym ta, która znajduje się przy oku patrzącego; zob. też okular w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	okular	okulary
dopełniacz	okularu	okularów
celownik	okularowi	okularom
biernik	okular	okulary
narzędnik	okularem	okularami
miejscownik	okularze	okularach
wołacz	okularze	okulary

przykłady:

(1.1) Trzeba wymienić okular w mikroskopie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) soczewka

wyrazy pokrewne:

rzecz. oculus mrz, okulary nmos, okularki nmos, okularzyska nmos, okularnik m, okularnica ż

przym. okularowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eyepiece
• baskijski: (1.1) okular
• białoruski: (1.1) акуляр m
• duński: (1.1) okular n
• esperanto: (1.1) okulvitro
• niderlandzki: (1.1) oculair n
• niemiecki: (1.1) Okular n
• norweski (bokmål): (1.1) okular n
• norweski (nynorsk): (1.1) okular n
• rosyjski: (1.1) окуляр m
• szwedzki: (1.1) okular n
• ukraiński: (1.1) окуляр m
• włoski: (1.1) oculare m

źródła:

okular (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) opt. okular

przymiotnik

(2.1) oczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: