obrabiarka

obrabiarka (język polski)

obrabiarka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɔbraˈbʲjarka], AS: [obrabʹi ̯arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) maszyna do mechanicznej obróbki przedmiotów; zob. też obrabiarka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obrabiarka	obrabiarki
dopełniacz	obrabiarki	obrabiarek
celownik	obrabiarce	obrabiarkom
biernik	obrabiarkę	obrabiarki
narzędnik	obrabiarką	obrabiarkami
miejscownik	obrabiarce	obrabiarkach
wołacz	obrabiarko	obrabiarki

przykłady:

(1.1) Tokarka jest rodzajem obrabiarki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) maszyna

hiponimy:

(1.1) tokarka, szlifierka, frezarka, wiertarka, strugarka, wytaczarka, piła, strugarka, dłutownica, przeciągarka, młot mechaniczny, kuźniarka, prasa, walcarka, ciągarka, drążarka, wtryskarka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obrabianie n, obrobienie n

przym. obrabiarkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. obrabiać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) machine tool
• hiszpański: (1.1) máquina herramienta ż
• niemiecki: (1.1) Werkzeugmaschine
• nowogrecki: (1.1) εργαλειομηχανή ż
• rosyjski: (1.1) металлорежущий станок
• włoski: (1.1) macchina utensile ż

źródła: