moralo

moralo (esperanto)

morfologia:

moral•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) moralność (część filozofii)

(1.2) moralność (zbiór zasad postępowania i postaw)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	moralo	moraloj
akuzativo	moralon	moralojn

przykłady:

(1.1) Spiritismo rilatas kun ĉiuj branĉoj de la filozofio, de la metafiziko, de la psikologio kaj de la moralo; ĝi estas grandega kampo, kiun oni ne povas trairi en iaj kelke da horoj. → Spirytyzm odnosi się do wszystkich gałęzi filozofii, do metafizyki, psychologii i moralności; jest on olbrzymią dziedziną, której nie można przejść w jakieś kilka godzin.

(1.2) La kristanismo do ne estas “moralo de la lego”, sed de la amo. → Chrześcijaństwo tak więc nie jest moralnością prawa, lecz miłości.

(1.2) La kvin principoj konsistigas la bazon de budhisma moralo; eviti mortigi aŭ damaĝi vivestaĵojn; eviti ŝteladon; eviti seksan miskonduton; eviti mensogon; kaj eviti trinki alkoholaĵon aŭ aliajn ekzaltigajn medicinaĵojn. → Pięć zasad tworzy bazę buddyjskiej moralności; unikać zabijania lub niszczenia żywych istot; unikać kradzieży; unikać złej praktyki seksualnej; unikać kłamstwa; oraz unikać picia alkoholu lub innych podniecających medykamentów.

składnia:

kolokacje:

(1.2) duobla moralo → podwójna moralność • polityka moralo → polityczna moralność

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralaĵo, moraleco, moralismo, moralisto

przym. morala

przysł. morale

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: