podwójny (język polski) edytuj

 
podwójna (1.1) tęcza
 
jajko z podwójnym (1.2) żółtkiem
wymowa:
IPA[pɔˈdvujnɨ], AS[podvui ̯ny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik[1]

(1.1) składający się z dwóch jednakowych lub podobnych części
(1.2) dwa razy większy, z dwa razy większą liczbą czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kraków był otoczony podwójnym murem.
(1.2) Tamta butelka soku ma podwójną objętość, a jest niewiele droższa od tej.
(1.2) Na dodatek pozwolili mi poprowadzić swój nowy samochód i miałem z tego wyjazdu podwójną radość.
składnia:
kolokacje:
(1.1) podwójne obywatelstwo • podwójne zabezpieczeniepodwójny napęd
(1.2) podwójna objętość • podwójna racja • podwójna dawka
synonimy:
(1.2) dubeltowy, podwojony, zdwojony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podwójność m, podwajanie n, zdwajanie n, dwa n
czas. podwoić, podwajać
przysł. podwójnie
przedr. dwu-
licz. dwa
związki frazeologiczne:
jazda na podwójnym gazie / na podwójnym gazie / podwójny gazpodwójna moralnośćpodwójne dnopodwójne życiepodwójny agentprowadzić podwójną grępodwójny standard
etymologia:
uwagi:
Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników mnożnych.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „podwójny” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.