branĉo
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- odmiana:
- (1.1-2)
ununombro multenombro nominativo branĉo branĉoj akuzativo branĉon branĉojn
- przykłady:
- (1.1) (…) la vento forblovis de mia kapo la ĉapon, kaj ĝi, flugante, pendiĝis sur la branĉoj de la arbeto.[1] → (…) wiatr zdmuchnął z mojej głowy czapkę i ona lecąc zawisła na gałęziach drzewka.
- (1.2) Elektromagnetismo estas branĉo de la fiziko. → Elektromagnetyzm jest dziedziną fizyki.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) branĉaro
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- hakilo estas tranĉa, sed ne cedas la branĉo • pli bona branĉo sennuksa, ol kaĝo plej luksa • se la arbo falis, ĉiu branĉon derompas
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 39 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.