kumać
(Przekierowano z kumać się)
kumać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik niedokonany (dk. brak)
czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)
- (2.1) pot. utrzymywać bliską znajomość, zażyłe stosunki[2]
- (2.2) przest. stawać się czyimś kumem lub kumą przez trzymanie dziecka do chrztu[3]
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kumać czas teraźniejszy kumam kumasz kuma kumamy kumacie kumają czas przeszły m kumałem kumałeś kumał kumaliśmy kumaliście kumali ż kumałam kumałaś kumała kumałyśmy kumałyście kumały n kumałom kumałoś kumało tryb rozkazujący niech kumam kumaj niech kuma kumajmy kumajcie niech kumają pozostałe formy czas przyszły m będę kumał,
będę kumaćbędziesz kumał,
będziesz kumaćbędzie kumał,
będzie kumaćbędziemy kumali,
będziemy kumaćbędziecie kumali,
będziecie kumaćbędą kumali,
będą kumaćż będę kumała,
będę kumaćbędziesz kumała,
będziesz kumaćbędzie kumała,
będzie kumaćbędziemy kumały,
będziemy kumaćbędziecie kumały,
będziecie kumaćbędą kumały,
będą kumaćn będę kumało,
będę kumaćbędziesz kumało,
będziesz kumaćbędzie kumało,
będzie kumaćczas zaprzeszły m kumałem był kumałeś był kumał był kumaliśmy byli kumaliście byli kumali byli ż kumałam była kumałaś była kumała była kumałyśmy były kumałyście były kumały były n kumałom było kumałoś było kumało było forma bezosobowa czasu przeszłego kumano tryb przypuszczający m kumałbym,
byłbym kumałkumałbyś,
byłbyś kumałkumałby,
byłby kumałkumalibyśmy,
bylibyśmy kumalikumalibyście,
bylibyście kumalikumaliby,
byliby kumaliż kumałabym,
byłabym kumałakumałabyś,
byłabyś kumałakumałaby,
byłaby kumałakumałybyśmy,
byłybyśmy kumałykumałybyście,
byłybyście kumałykumałyby,
byłyby kumałyn kumałobym,
byłobym kumałokumałobyś,
byłobyś kumałokumałoby,
byłoby kumałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kumający, niekumający ż kumająca, niekumająca kumające, niekumające n kumające, niekumające imiesłów przymiotnikowy bierny m kumany, niekumany kumani, niekumani ż kumana, niekumana kumane, niekumane n kumane, niekumane imiesłów przysłówkowy współczesny kumając, nie kumając rzeczownik odczasownikowy kumanie, niekumanie - (2.1-2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kumać się czas teraźniejszy kumam się kumasz się kuma się kumamy się kumacie się kumają się czas przeszły m kumałem się kumałeś się kumał się kumaliśmy się kumaliście się kumali się ż kumałam się kumałaś się kumała się kumałyśmy się kumałyście się kumały się n kumałom się kumałoś się kumało się tryb rozkazujący niech się kumam kumaj się niech się kuma kumajmy się kumajcie się niech się kumają pozostałe formy czas przyszły m będę się kumał,
będę się kumaćbędziesz się kumał,
będziesz się kumaćbędzie się kumał,
będzie się kumaćbędziemy się kumali,
będziemy się kumaćbędziecie się kumali,
będziecie się kumaćbędą się kumali,
będą się kumaćż będę się kumała,
będę się kumaćbędziesz się kumała,
będziesz się kumaćbędzie się kumała,
będzie się kumaćbędziemy się kumały,
będziemy się kumaćbędziecie się kumały,
będziecie się kumaćbędą się kumały,
będą się kumaćn będę się kumało,
będę się kumaćbędziesz się kumało,
będziesz się kumaćbędzie się kumało,
będzie się kumaćczas zaprzeszły m kumałem się był kumałeś się był kumał się był kumaliśmy się byli kumaliście się byli kumali się byli ż kumałam się była kumałaś się była kumała się była kumałyśmy się były kumałyście się były kumały się były n kumałom się było kumałoś się było kumało się było forma bezosobowa czasu przeszłego kumano się tryb przypuszczający m kumałbym się,
byłbym się kumałkumałbyś się,
byłbyś się kumałkumałby się,
byłby się kumałkumalibyśmy się,
bylibyśmy się kumalikumalibyście się,
bylibyście się kumalikumaliby się,
byliby się kumaliż kumałabym się,
byłabym się kumałakumałabyś się,
byłabyś się kumałakumałaby się,
byłaby się kumałakumałybyśmy się,
byłybyśmy się kumałykumałybyście się,
byłybyście się kumałykumałyby się,
byłyby się kumałyn kumałobym się,
byłobym się kumałokumałobyś się,
byłobyś się kumałokumałoby się,
byłoby się kumałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kumający się, niekumający się ż kumająca się, niekumająca się kumające się, niekumające się n kumające się, niekumające się imiesłów przymiotnikowy bierny m kumany, niekumany kumani, niekumani ż kumana, niekumana kumane, niekumane n kumane, niekumane imiesłów przysłówkowy współczesny kumając się, nie kumając się rzeczownik odczasownikowy kumanie się, niekumanie się
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) chwytać, czaić, łapać
- (2.1) kolegować się, przyjaźnić się; pot. kumplować się; przest. fraternizować się; podn. spoufalać się, poufalić się; być za pan brat, trzymać sztamę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kum mos, kuma ż, kumanie n, pokumanie n, skumanie n
- czas. pokumać dk., skumać się dk.
- przym. kumaty
- wykrz. kum
- związki frazeologiczne:
- kumać czaczę
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „rozumiesz” w: Anna Tkaczyk, Słowniczek gwary uczniowskiej, Wyd. ASTRUM, Wrocław 2002, ISBN 83-7277-120-0, s. 64.
- ↑ Hasło „kumać się” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kumać się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.