kumplować się

kumplować się (język polski)

wymowa:

IPA: [kũmˈplɔvaʨ̑‿ɕɛ], AS: [kũmplovać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. być z kimś w koleżeńskich stosunkach

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kumplować się
czas teraźniejszy		kumpluję się	kumplujesz się	kumpluje się	kumplujemy się	kumplujecie się	kumplują się
czas przeszły	m	kumplowałem się	kumplowałeś się	kumplował się	kumplowaliśmy się	kumplowaliście się	kumplowali się
	ż	kumplowałam się	kumplowałaś się	kumplowała się	kumplowałyśmy się	kumplowałyście się	kumplowały się
	n	kumplowałom się	kumplowałoś się	kumplowało się
tryb rozkazujący		niech się kumpluję	kumpluj się	niech się kumpluje	kumplujmy się	kumplujcie się	niech się kumplują
pozostałe formy czas przyszły m będę się kumplował, będę się kumplować będziesz się kumplował, będziesz się kumplować będzie się kumplował, będzie się kumplować będziemy się kumplowali, będziemy się kumplować będziecie się kumplowali, będziecie się kumplować będą się kumplowali, będą się kumplować ż będę się kumplowała, będę się kumplować będziesz się kumplowała, będziesz się kumplować będzie się kumplowała, będzie się kumplować będziemy się kumplowały, będziemy się kumplować będziecie się kumplowały, będziecie się kumplować będą się kumplowały, będą się kumplować n będę się kumplowało, będę się kumplować będziesz się kumplowało, będziesz się kumplować będzie się kumplowało, będzie się kumplować czas zaprzeszły m kumplowałem się był kumplowałeś się był kumplował się był kumplowaliśmy się byli kumplowaliście się byli kumplowali się byli ż kumplowałam się była kumplowałaś się była kumplowała się była kumplowałyśmy się były kumplowałyście się były kumplowały się były n kumplowałom się było kumplowałoś się było kumplowało się było forma bezosobowa czasu przeszłego kumplowano się tryb przypuszczający m kumplowałbym się, byłbym się kumplował kumplowałbyś się, byłbyś się kumplował kumplowałby się, byłby się kumplował kumplowalibyśmy się, bylibyśmy się kumplowali kumplowalibyście się, bylibyście się kumplowali kumplowaliby się, byliby się kumplowali ż kumplowałabym się, byłabym się kumplowała kumplowałabyś się, byłabyś się kumplowała kumplowałaby się, byłaby się kumplowała kumplowałybyśmy się, byłybyśmy się kumplowały kumplowałybyście się, byłybyście się kumplowały kumplowałyby się, byłyby się kumplowały n kumplowałobym się, byłobym się kumplowało kumplowałobyś się, byłobyś się kumplowało kumplowałoby się, byłoby się kumplowało imiesłów przymiotnikowy czynny m kumplujący się, niekumplujący się ż kumplująca się, niekumplująca się kumplujące się, niekumplujące się n kumplujące się, niekumplujące się imiesłów przysłówkowy współczesny kumplując się, nie kumplując się rzeczownik odczasownikowy kumplowanie się, niekumplowanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kolegować się, przyjaźnić się; pot. kumać się; przest. fraternizować się; książk. spoufalać się, poufalić się; być za pan brat, trzymać sztamę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kumpel mos, kumpela ż, kumpelka ż, kumplostwo n, kumplowanie n, skumplowanie n, zakumplowanie n

czas. skumplować się dk., zakumplować się dk.

przym. kumpelski, kumplowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przyjaźnić się

źródła: