wymowa:
IPA[ˈxfɨtaʨ̑], AS[χfytać], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. chwycić)

(1.1) szybko łapać coś lub kogoś i mocno trzymać
(1.2) zaczynać rozumieć coś lub orientować się w czymś
(1.3) postrzegać coś słuchem (słyszeć) lub wzrokiem (widzieć)
(1.4) (o pomyśle, reklamie) odnajdować zainteresowanie, trafiać do przekonania
(1.5) (o stanie, uczuciu, nastroju) znajdować, ogarniać

czasownik zwrotny niedokonany chwytać się (dk. chwycić się)

(2.1) łapać się
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kowal chwyta raszpel, by wygładzić kopyto konia do podkucia.
(1.1) Pomysł jest prosty: młodzież chwyta za pędzle i farby i odmalowuje zniszczone przystanki według własnego projektu[1].
(1.2) Dopiero po kilku minutach wyjaśnień chłopak zaczął chwytać dowcip.
(1.4) Zdecydowanie mogę powiedzieć, że twój pomysł zmiany koloru ścian zaczął chwytać.
składnia:
(1.1, 1.2,5) chwytać + B. • chwytać za + B.
(2.1) chwytać się + D. • chwytać się za + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1, 1.2,5) łapać
(2.1) obejmować się, przytulać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chwytak m, chwytność ż, chwyt m, chwytanie n, uchwyt m, nachwyt m, podchwyt m, podchwytliwość ż, przechwyt m, chwytacz m, chwytaczka ż, chwytnik m, chwytnia ż, schwytanie n, podchwytywanie n
czas. chwycić, uchwycić, schwytać, schwycić, przechwytywać, przechwycić, wychwytywać, wychwycić
przym. chwytny, chwytliwy, chwytany, schwytany, podchwytliwy, uchwytny
przysł. chwytnie, podchwytliwie
związki frazeologiczne:
chwytać za gardłochwytać za sercechwytać dwie sroki za ogonchwytać wiatr w żaglechwytać chwilechwytać Pana Boga za nogichwytać na lepchwytać za mieczchwytać przynętęchwytać byka za rogitonący brzytwy się chwytachwytać w migchwytać w lotchwytać za słówka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: