Wikisłownik

kosteczka słuchowa

kosteczka słuchowa (język polski) edytuj

 
trzy kosteczki słuchowe (1.1): młoteczek (malleus), kowadełko (incus) i strzemiączko (stapes).
wymowa:
IPA: [kɔˈstɛʧ̑ʲci swuˈxɔvɛ], AS: [kostečʹḱi su̯uχove], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
​?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński, liczba mnoga

(1.1) anat. drobna kostka w jamie bębenkowej ucha przenosząca drgania błony bębenkowej do ucha wewnętrznego; zob. też kosteczka słuchowa w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkosteczka słuchowakosteczki słuchowe
dopełniaczkosteczki słuchowejkosteczek słuchowych
celownikkosteczce słuchowejkosteczkom słuchowym
biernikkosteczkę słuchowąkosteczki słuchowe
narzędnikkosteczką słuchowąkosteczkami słuchowymi
miejscownikkosteczce słuchowejkosteczkach słuchowych
wołaczkosteczko słuchowakosteczki słuchowe
przykłady:
(1.1) Gdy słyszymy dźwięk, układ kosteczek słuchowych – młoteczek, kowadełko i strzemiączko – przekazuje drgania z błony bębenkowej do ucha wewnętrznego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kostka słuchowa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kość
hiponimy:
holonimy:
(1.1) ucho
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kosteczka_słuchowa&oldid=8328193”