kowadełko (język polski) edytuj

 
budowa kowadełka (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkɔvaˈdɛwkɔ], AS[kovadeu̯ko], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. jedna z trzech kosteczek słuchowych u ssaków; zob. też kowadełko w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kowadełko znajduje się w uchu środkowym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kowadło n, kowadło n
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka z łac. incus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Skorupka, Przenośnie z zakresu pojęć lekarskich, „Poradnik Językowy” nr 1/1948, s. 14.