wymowa:
IPA[ˈkɔ̃ntɛ̃nt], AS[kõntẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) przest. książk. zadowolony

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) środ. zawartość, treść[1]
odmiana:
(1.1) lub daw.[2]
(2.1)
przykłady:
(1.1) Stanął wreszcie przed lusterkiem i patrząc kolejno to na nogi, to na odbicie swojej fizjonomii w zwierciadle, uśmiechnął się, kontent, że taki blask bije mu od głowy i obuwia.[3]
(2.1) Ta strona ma bardzo ciekawy kontent.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rad, usatysfakcjonowany, zadowolony
(2.1) zawartość, treść
antonimy:
(1.1) niekontent
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kontentacja ż, kontentowanie n, ukontentowanie n
czas. kontentować ndk., ukontentować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. content[4]
(2.1) ang. content[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zadowolony
źródła:
  1. 1,0 1,1   Porada „ciekawy kontent” w: Poradnia językowa PWN.
  2.   Hasło „kontent” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Bolesław Prus: Placówka
  4. Hasło „kontent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) zadowolony
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
przym. kontenta, malkontenta
czas. kontentigi, kontentiĝi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: