klientka (język polski) edytuj

 
klientki (1.1) sklepu
wymowa:
IPA[klʲiˈjɛ̃ntka], AS[klʹii ̯ntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.epenteza i ̯  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. hand. kobieta kupująca, nabywająca towary lub usługi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pana mecenasa nie ma, jest na spotkaniu z klientką.
(1.1) Typowa bikejka jest zwykle stałą klientką solariów oraz bywalczynią dyskotek. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) dobra klientka • klientka biura nieruchomości / kancelarii prawniczej / marketu / sklepu / sklepu internetowego / salonu fryzjerskiego
synonimy:
(1.1) interesantka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) stała klientka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klientela ż, klientyzm m
forma męska klient m
przym. kliencki, klientowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zob. petentka
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: klient
źródła:

klientka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klientka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klientela ż
forma męska klient m
przym. klientský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

klientka (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klientka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klient m
związki frazeologiczne:
etymologia:
słń. klient + -ka
uwagi:
źródła: