cliente

cliente (język hiszpański)

wymowa:

IPA: ['kljen̩.te] lub [kli.ˈen̩.te]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klient

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) klientka

odmiana:

(1.1) lp cliente; lm clientes

(2.1) lp cliente; lm clientes

przykłady:

(1.1) Los clientes de este restaurante se quejan del servicio. → Klienci tej restauracji narzekają na obsługę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) clienta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. clientela ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cliens, clientis

uwagi:

źródła:

cliente (język portugalski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klient, abonent

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) klientka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

cliente (język włoski)

wymowa:

IPA: /kli.ˈɛn.te/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klient, interesant

(1.2) staroż. klient

(1.3) pogard. służalec

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) klientka, interesantka

odmiana:

(1.1-3) lp cliente; lm clienti

(2.1) lp cliente; lm clienti

przykłady:

(1.1) Il cliente ha sempre ragione. → Klient ma zawsze rację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cliente di un dentista → pacjent dentysty

synonimy:

(1.1) acquirente, avventore, compratore

(1.3) lacchè, leccapiedi, lecchino, lustrascarpe, portaborse

(2.1) acquirente, avventrice, compratrice

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. clientela ż, clientelismo m

przym. clientelare, clientelistico

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cliens, -entis

uwagi:

źródła: