kareta

kareta (język polski)

kareta (1.1)

kareta (1.2) asów

^

kareta (1.3)

kareta (1.4)

wymowa:

IPA: [kaˈrɛta], AS: [kareta] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czterokołowy powóz w kształcie pudła, na resorach, z opuszczanymi oknami w drzwiczkach; zob. też kareta (pojazd) w Wikipedii

(1.2) karc. w pokerze: układ kart o tej samej wartości we wszystkich czterech kolorach

(1.3) typogr. nazwa symbolu ^ oznaczającego m.in. potęgowanie (2^4 dla 2⁴) lub koniunkcję; zob. też kareta (znak) w Wikipedii

(1.4) zob. sedan

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kareta	karety
dopełniacz	karety	karet
celownik	karecie	karetom
biernik	karetę	karety
narzędnik	karetą	karetami
miejscownik	karecie	karetach
wołacz	kareto	karety

przykłady:

(1.1) Rzezimieszki codziennie obrabowywali przejeżdżające karety.

(1.2) Pokerzysta miał karetę dziewiątek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

por. karoca

rzecz. karetka ż

związki frazeologiczne:

szczęście karetą nie jeździ, ale i w łachmanach nie chodzi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carriage, coach
• kataloński: (1.1) carruatge m
• ukraiński: (1.1) карета ż

źródła: