kaptur
kaptur (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaptur kaptury dopełniacz kaptura kapturów celownik kapturowi kapturom biernik kaptur kaptury narzędnik kapturem kapturami miejscownik kapturze kapturach wołacz kapturze kaptury
- przykłady:
- (1.1) Nie mogę przypomnieć sobie twarzy tego człowieka, gdyż miał oczy zasłonięte kapturem.
- (1.2) Mniejsza, żeś państwa, trony, berła skruszył: // Będziesz tak śmiałym, żebyś kaptur ruszył[1]?
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nakrycie głowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zakapturzony m, kapturka ż, kapturnica ż, kapturnik m, kapturzenie n, zakapturzenie n
- czas. kapturzyć ndk., zakapturzyć dk.
- przym. kapturowy, kapturzasty
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hood, cowl, hoodie
- arabski: (1.1) قلنسوة
- baskijski: (1.1) txano
- duński: (1.1) hætte
- esperanto: (1.1) kapuĉo
- francuski: (1.1) capuchon m
- hiszpański: (1.1) capucha ż
- interlingua: (1.1) cappucio
- łaciński: (1.1) cucullus m
- niemiecki: (1.1) Kappe ż, Kapuze ż
- nowogrecki: (1.1) κουκούλα ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) капюшон m
- ukraiński: (1.1) каптур m, капюшон m
- włoski: (1.1) cappuccio m
- źródła:
- ↑ Ignacy Krasicki: Monachomachia, pieśń I
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.