infantylny (1.3) wystrój
wymowa:
IPA[ˌĩnfãnˈtɨlnɨ], AS[ĩnfãntylny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o kimś dorosłym: zachowujący się niedojrzale, jak dziecko
(1.2) wykazujący objawy infantylizmu
(1.3) o rzeczach: wyglądający jak dla dzieci
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Niektórzy uważają, że zakolanówki urocze i bardzo kobiece, zaś według innych to infantylny i wyzywający element damskiej garderoby.
(1.2) Był czas, kiedy nadęci krytycy postrzegali filmy Mela Brooksa jako wulgarne, seksistowskie i infantylne[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziecinny, zdziecinniały
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niedojrzały
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. infantylizm m, infantylność ż, infant m, infantka ż, infantylizowanie n, infantylnienie
czas. infantylizować, infantylnieć
przysł. infantylnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: