gołowąs

gołowąs (język polski)

gołowąs (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɔ.ˈwɔvɔ̃.w̃s], AS: [go.u̯o.võũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. młodzik, niedoświadczony chłopak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gołowąs	gołowąsi
dopełniacz	gołowąsa	gołowąsów
celownik	gołowąsowi	gołowąsom
biernik	gołowąsa	gołowąsów
narzędnik	gołowąsem	gołowąsami
miejscownik	gołowąsie	gołowąsach
wołacz	gołowąsie	gołowąsi
depr. M. i W. lm: (te) gołowąsy

przykłady:

(1.1) Ojciec i Ewka śmieli się z takiej gotowości, syn zaś rzekł im: — Jakże! kochanie jak i śmierć nikogo nie minie. Gołowąsem jeszcze byłem, a pani Wołodyjowska panną, gdym się w niej okrutnie rozkochał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) młodzian, młodzik, młokos, żółtodziób

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) młodzież

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. gołowąsy

związki frazeologiczne:

etymologia:

goło + wąs; można rozumieć: mężczyzna (chłopak), który nie ma jeszcze zarostu, za młody więc, aby iść na wojnę

uwagi:

por. gołodupiec

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) imberbe m
• hiszpański: (1.1) imberbe m
• nowogrecki: (1.1) αμούστακος m, αγένειος m

źródła: