kochanie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kɔˈxãɲɛ], AS[koχãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od kochać
(1.2) osoba ukochana

wykrzyknik

(2.1) zwrot do osoby, której chce się okazać uczucie sympatii
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Od tego kochania całkiem już straciła głowę.
(1.1) Powinnaś kochaniom swoim dawać życie i kształty[1]
(1.2) Kupuję zawsze wołowinę, bo moje kochanie nie jada innego mięsa.
(1.2) Moim dwóm największym kochaniom, temu dużemu i temu małemu.[2]
(1.2) Nigdy mnie nie zostawią. Moje kochania dwa najsłodsze.[3]
(1.2) Moje Kochania zostały w domu i mi ich brakowało.[4]
(2.1) Kochanie, co u ciebie?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) miłość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kochany, zakochany
czas. kochać, ukochać, zakochać, pokochać
ims. kochany
rzecz. kochany mos, zakochany mos, kochanek mos, kochanka ż, Kochanowski mos, kochanoviana
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Eliza Orzeszkowa, Tadeusz Garbowski: Ad astra - dwugłos, str. 53, 1904
  2. Andrzej Żuławski: Pas śmiertelny, str. 121, 2003
  3. z internetu
  4. z internetu