drut

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 13 wrz 2023. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
 
drut (1.1)
 
druty (1.2)
 
druty (1.3)
wymowa:
IPA[drut], AS[drut] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. długi, cienki i elastyczny element metalowy; zob. też drut w Wikipedii
(1.2) pot. przewód elektryczny, zwłaszcza gdy mało elastyczny
(1.3) ręk. przyrząd do robótek ręcznych; zob. też druty do robótek w Wikipedii
(1.4) daw. gw. więz. wódka[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Sufit jest zbrojony grubymi drutami.
(1.1) Ta siatka jest zrobiona z drutu.
(1.2) Zerwało chyba gdzieś druty, bo nie ma prądu.
(1.3) Babcia zrobiła mi na drutach ciepły szalik.
składnia:
kolokacje:
(1.1) drut kolczastydrut ostrzowydrut Kirschnera • drut aluminiowy / stalowy / miedziany / srebrny / złotykawałek drutu • siatka z drutu • ciąć / pociąć / przycinać / przyciąć / wygiąć / wyginać drut • ciągnąć drut • wyciągarka do drutu • drutobeton
(1.3) robić / zrobić coś na drutach • drutoterapia
(1.4) matka drutu → gąsior wódki[1]
synonimy:
(1.3) reg. śl. jeglica
(1.4) gaz[1]
antonimy:
(1.2) linka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. druciak m, drutowanie n, druciarz m, druciarnia ż, Drutarnia ż, drutowiec m
zdrobn. drucik m
czas. drutować ndk.
przym. druciany, drutowy
związki frazeologiczne:
prosty jak drutwulg. ciągnąć drutadrut kwantowyrzucić wapno na druty
etymologia:
(1.1) niem. Draht przejęte od wędrownych górali słowackich zajmujących się drutowaniem garnków[2]
(1.1) źródłosłów dla białor. дрот
uwagi:
(1.3) zwykle w liczbie mnogiej
(1.3) por. szydełko
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 52-53.