czekoladki (1.2)
 
czekoladka (1.3)
wymowa:
IPA[ˌʧ̑ɛkɔˈlatka], ASekolatka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: czekolada
(1.2) spoż. wyrób cukierniczy z nadziewanej czekolady i dodatków, w małych porcjach, często w wyrafinowanej formie
(1.3) pot. dziewczyna o ciemnej, brązowej cerze[1][2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jacusiu, czy chcesz troszeczkę czekoladki albo serniczka?
(1.2) Na stole stała bombonierka z czekoladkami.
(1.3) Na Madagaskarze Marek zakochał się w sympatycznej czekoladce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zob. czekolada
(1.2) pudełko / bombonierka czekoladek (z czekoladkami) • jeść / objadać się / opychać się czekoladkami • kupić / dać czekoladki w prezenciewziąć / zjeść czekoladkę • poczęstować (się) czekoladką • zatrute czekoladki
(1.3) poznać / znać czekoladkę • kochać czekoladkę • zakochać się w czekoladce
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czokolada ż, czekolada ż, czekoladnik m, czekoladniczka ż, czekoladnictwo m, czekoladowiec m, czekoladziarka ż, czekoladziarnia ż, czekoladownia ż
czas. poczekoladować
przym. czekoladowy
przysł. czekoladowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. czekolada
(1.3) skojarzenie ciemnej skóry z kolorem czekolady
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: czekolada
źródła:
  1.   Hasło „czekoladka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.