bombonierka (język polski)

edytuj
 
bombonierka (1.2)
wymowa:
IPA[ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛrka], AS[bõmbõńerka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od bomboniera
(1.2) spoż. ozdobne pudełko z czekoladkami lub cukierkami w środku; zob. też bombonierka w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) bomboniera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bomboniera ż
przym. bombonierkowy, bombonierowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) franc. bonbonnière[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: bomboniera
źródła:
  1.   Hasło „bombonierka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.