bombonierka

bombonierka (język polski)

bombonierka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛrka], AS: [bõmbõńerka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. ozdobne pudełko z czekoladkami lub cukierkami w środku; zob. też bombonierka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bombonierka	bombonierki
dopełniacz	bombonierki	bombonierek
celownik	bombonierce	bombonierkom
biernik	bombonierkę	bombonierki
narzędnik	bombonierką	bombonierkami
miejscownik	bombonierce	bombonierkach
wołacz	bombonierko	bombonierki

przykłady:

(1.1) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierkę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bomboniera

przym. bombonierkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. bonbonnière

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) box of chocolates
• esperanto: (1.1) bombonujo, t. pralinujo
• hiszpański: (1.1) bombonera ż
• niemiecki: (1.1) Bonbonniere ż, Bonboniere ż, Pralinenpackung ż, Pralinenschachtel ż
• nowogrecki: (1.1) μπομπονιέρα ż
• rosyjski: (1.1) коробка конфет ż
• włoski: (1.1) bomboniera ż

źródła: