chiński
chiński (język polski)
edytuj漢語又稱華語、唐話,概指由上古汉语发展而来、使用汉字的分析语,为汉藏语系最大的一支语族。如把整个汉语族視為單一語言,则汉语为世界使用人数最多的语言,目前全世界有五分之一人口将汉语做為母語。
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Chin lub Chińczyków
- (1.2) odnoszący się do języka chińskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik chiński chińska chińskie chińscy chińskie dopełniacz chińskiego chińskiej chińskiego chińskich celownik chińskiemu chińskiej chińskiemu chińskim biernik chińskiego chiński chińską chińskie chińskich chińskie narzędnik chińskim chińską chińskim chińskimi miejscownik chińskim chińskiej chińskim chińskich wołacz chiński chińska chińskie chińscy chińskie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chiński dopełniacz chińskiego celownik chińskiemu biernik chiński narzędnik chińskim miejscownik chińskim wołacz chiński
- przykłady:
- (1.1) Chcesz jeść chińską zupkę na śniadanie?
- (2.1) Leon nauczył się chińskiego na studiach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bilbil chiński • boks chiński • chiński snooker • kapusta chińska • mur chiński • zupka chińska • chińska dzielnica / restauracja / kuchnia / porcelana • chińskie jedzenie / pismo • ogólnochiński
- (2.1) mówić / pisać / rozumieć / porozumiewać się po chińsku
- antonimy:
- (1.1) antychiński
- hiponimy:
- (1.1) środkowochiński • wschodniochiński • zachodniochiński • południowochiński • północnochiński
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Chineczka ż, Chiny nmos, Chińczyk mos, Chinka ż, chińszczyzna ż, chińskość ż, chińczyk m
- przysł. po chińsku, chińsko
- związki frazeologiczne:
- jak w chińskim banku • po chińsku • za chińskiego boga • chiński syndrom
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) kinez
- angielski: (1.1) Chinese; (2.1) Chinese, the Chinese language
- arabski: (1.1) صيني
- azerski: (1.1) çinli
- baskijski: (1.1) txinatar; (2.1) txinera
- białoruski: (1.1) кітайскі; (2.1) кітайская мова ż
- bułgarski: (1.1) китайски; (2.1) китайски m
- chiński standardowy: (1.1) 中 (zhōng), 中国 (zhōngguó); (1.2) 中文 (zhōngwén)
- chorwacki: (1.1) kineski
- czeski: (1.1) čínský; (2.1) čínština ż
- duński: (1.1) kinesisk; (2.1) kinesisk
- esperanto: (1.1) ĉina
- farerski: (1.1) kinesiskur, kinverskur; (1.2) kinesiskur
- fiński: (1.1) kiinalainen
- francuski: (1.1) chinois
- gruziński: (1.1) ჩინური
- gudźarati: (1.1) ચીની (cīnī)
- hiszpański: (1.1) chino
- islandzki: (1.1) kínverskur
- jidysz: (1.1) כינעזיש (chinezisz); (2.1) כינעזיש n (chinezisz)
- kaszubski: (1.1) chińsczi; (1.2) chińsczi
- kataloński: (1.1) xinès
- koreański: (1.1) 중국어
- kornijski: (1.1) chinek
- litewski: (1.1) kiniškas
- łaciński: (1.1) sinensis
- łotewski: (1.1) ķīniešu, ķīnisks; (2.1) ķīniešu valoda ż
- niemiecki: (1.1) chinesisch; (2.1) Chinesisch n
- norweski (bokmål): (1.1) kinesisk
- nowogrecki: (1.1) κινέζικος; (2.1) κινεζικά n lm, κινέζικα n lm
- rosyjski: (1.1) китайский; (2.1) китайский
- slovio: (1.1) Cxinaju (Чинайу); (2.1) Cxinaio (Чинаио)
- słowacki: (1.1) čínsky; (1.2) čínsky; (2.1) čínština ż
- szwedzki: (1.1) kinesisk; (2.1) kinesiska w
- turecki: (2.1) Çince
- ukraiński: (1.1) китайський
- włoski: (1.1) cinese; (2.1) cinese m
- źródła: