bezpaństwowiec
bezpaństwowiec (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezpaństwowiec bezpaństwowcy dopełniacz bezpaństwowca bezpaństwowców celownik bezpaństwowcowi bezpaństwowcom biernik bezpaństwowca bezpaństwowców narzędnik bezpaństwowcem bezpaństwowcami miejscownik bezpaństwowcu bezpaństwowcach wołacz bezpaństwowcu / podn. bezpaństwowcze bezpaństwowcy depr. M. i W. lm: (te) bezpaństwowce
- przykłady:
- (1.1) Trener i trzech chłopców uratowanych z jaskini Tham Luang nie mogą skorzystać z zaproszeń od klubów piłkarskich z Zachodu. Tajlandzkie media informują, że Ekkapol Chantawong i trzech jego podopiecznych to bezpaństwowcy, a skomplikowany status utrudnia im podróże nawet po kraju[1].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezpaństwowość ż
- przym. bezpaństwowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) statsløs
- francuski: (1.1) apatride m
- hiszpański: (1.1) apátrida m
- niemiecki: (1.1) Staatenloser m
- nowogrecki: (1.1) άπατρις m
- rosyjski: (1.1) апатрид m
- włoski: (1.1) senzapatria m
- źródła:
- ↑ z Internetu