wymowa:
IPA[ˌuraˈtɔvat͡ɕ], AS[uratovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) ochronić, ocalić, pomóc komuś uniknąć nieszczęścia
(1.2) korzystnie zmienić bieg wydarzeń
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Bohaterski chłopiec uratował matce życie.
(1.2) Rozmowa z nimi była niezręczna, ale gdy przyszłaś, uratowałaś sytuację.
składnia:
kolokacje:
(1.1) uratować od zapomnienia, uratować życie, uratować się cudem
(1.2) uratować sytuację
synonimy:
(1.1) ochronić, ocalić, wybawić
(1.2) ochronić, ocalić, wybawić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. poratować dk., ratować ndk.
rzecz. ratownictwo n, poratowanie n, odratowanie n, uratowanie n, ratownik, ratowniczka, ratunek, uratowany
przym. ratowniczy, ratunkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: