bębnić
bębnić (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) grać na bębnie
- (1.2) wielokrotnie stukać, uderzać w coś powodując odgłos
- (1.3) pot. wydawać głuche dźwięki[1]
- (1.4) pot. rozgłaszać coś[1]
- (1.5) suszyć głowę, powtarzać do znudzenia, wielokrotnie
- (1.6) łow. o głosach niektórych ptaków błotnych: buczeć[2]
- odmiana:
- [3] koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik bębnić czas teraźniejszy bębnię bębnisz bębni bębnimy bębnicie bębnią czas przeszły m bębniłem bębniłeś bębnił bębniliśmy bębniliście bębnili ż bębniłam bębniłaś bębniła bębniłyśmy bębniłyście bębniły n bębniłom bębniłoś bębniło tryb rozkazujący niech bębnię bębnij niech bębni bębnijmy bębnijcie niech bębnią pozostałe formy czas przyszły m będę bębnił,
będę bębnićbędziesz bębnił,
będziesz bębnićbędzie bębnił,
będzie bębnićbędziemy bębnili,
będziemy bębnićbędziecie bębnili,
będziecie bębnićbędą bębnili,
będą bębnićż będę bębniła,
będę bębnićbędziesz bębniła,
będziesz bębnićbędzie bębniła,
będzie bębnićbędziemy bębniły,
będziemy bębnićbędziecie bębniły,
będziecie bębnićbędą bębniły,
będą bębnićn będę bębniło,
będę bębnićbędziesz bębniło,
będziesz bębnićbędzie bębniło,
będzie bębnićczas zaprzeszły m bębniłem był bębniłeś był bębnił był bębniliśmy byli bębniliście byli bębnili byli ż bębniłam była bębniłaś była bębniła była bębniłyśmy były bębniłyście były bębniły były n bębniłom było bębniłoś było bębniło było forma bezosobowa czasu przeszłego bębniono tryb przypuszczający m bębniłbym,
byłbym bębniłbębniłbyś,
byłbyś bębniłbębniłby,
byłby bębniłbębnilibyśmy,
bylibyśmy bębnilibębnilibyście,
bylibyście bębnilibębniliby,
byliby bębniliż bębniłabym,
byłabym bębniłabębniłabyś,
byłabyś bębniłabębniłaby,
byłaby bębniłabębniłybyśmy,
byłybyśmy bębniłybębniłybyście,
byłybyście bębniłybębniłyby,
byłyby bębniłyn bębniłobym,
byłobym bębniłobębniłobyś,
byłobyś bębniłobębniłoby,
byłoby bębniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m bębniący, niebębniący ż bębniąca, niebębniąca bębniące, niebębniące n bębniące, niebębniące imiesłów przysłówkowy współczesny bębniąc, nie bębniąc rzeczownik odczasownikowy bębnienie, niebębnienie
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bić
- (1.2) stukać, walić, łomotać
- (1.4) rozgłaszać, rozgadywać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bęben m, bębenek m, bębnienie n, bębnista m, bębniarz m, bębeniarz m, bębenica m, bębenista m, odbębnianie n, bębnowanie n
- czas. odbębnić
- przym. bębnowy, bębenkowy
- związki frazeologiczne:
- bębnić na fortepianie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) drum
- białoruski: (1.1) барабаніць; (1.2) барабаніць
- esperanto: (1.1) tamburi; (1.2) tamburi
- francuski: (1.1) tambouriner; (1.2) tambouriner; (1.4) tambouriner
- jidysz: (1.1) פּויקן (pojkn), באַראַבאַנעווען (barabanewen), קלאַפּן אין פּויק (klapn in pojk)
- litewski: (1.1) būgnyti
- niemiecki: (1.1) trommeln
- rosyjski: (1.1) барабанить
- szwedzki: (1.1) trumma
- wilamowski: (1.1) pauka, paojka
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „bębnić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „bębnić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Ewa Berberyusz, Moja teczka, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.