Podobna pisownia Podobna pisownia: Bebenbeben

bęben (język polski) edytuj

 
bęben (1.1)
 
bęben (1.2)
 
bęben (1.3)
 
bęben (1.4)
wymowa:
IPA[ˈbɛ̃mbɛ̃n], AS[bmbẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument muzyczny uderzany za pomocą specjalnych pałeczek; zob. też bęben (muzyka) w Wikipedii
(1.2) archit. wieloboczna, eliptyczna lub cylindryczna podbudowa pod kopułą; zob. też bęben (architektura) w Wikipedii
(1.3) pot. grub. także gw. (Warszawa i Łódź)[1] brzuch, zwłaszcza ciężarnej
(1.4) część jakiegoś urządzenia o kształcie walca
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dobosz uderzał w bęben z całej siły.
(1.3) Ślubu jeszcze nie było, a ona już z bębnem chodzi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) grać na bębnie/bębnach
(1.3) chodzić z bębnem
(1.4) bęben hamulcowy
synonimy:
(1.2) tambur
(1.3) brzuch, bęc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bębnienie n, bębniarz m, bębnista m, odbębnianie n, odbębnienie n
zdrobn. bębenek m
czas. bębnić ndk., odbębniać ndk., odbębnić dk.
przym. bębnowy, bębenkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też bęben w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: brzuch
źródła:
  1. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 177.