błotny

błotny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. pełen błota, pokryty błotem, utworzony z błota

(1.2) biol. żyjący lub rosnący na terenach bagnistych, pełnych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	błotny		błotna	błotne	błotni	błotne
dopełniacz	błotnego		błotnej	błotnego	błotnych
celownik	błotnemu		błotnej	błotnemu	błotnym
biernik	błotnego	błotny	błotną	błotne	błotnych	błotne
narzędnik	błotnym		błotną	błotnym	błotnymi
miejscownik	błotnym		błotnej	błotnym	błotnych
wołacz	błotny		błotna	błotne	błotni	błotne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) błotna łąka • błotny brzeg • wulkan błotny • kąpiel błotna

(1.2) kot błotny • ptactwo błotne

synonimy:

(1.1) bagnisty

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. błotko n, błoto n, błotnik mrz, błota lm nmos, błotnica ż, błocko n

czas. błocić ndk.

przym. błotnisty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. błoto + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гразевы

źródła: