pauka (język wilamowski) edytuj

 
pauka (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
paojka
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(1.1) lm od: pauk

czasownik

(2.1) bębnić[1]
odmiana:
(1.1) zob. pauk
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pauk ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. pauken
uwagi:
zobacz też: paukaauspauka
źródła:
  1.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 320.