absolut

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 10 lut 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Podobna pisownia Podobna pisownia: absoluttabsoluut
wymowa:
IPA[apˈsɔlut], AS[apsolut], zjawiska fonetyczne: utr. dźw., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•so•lut[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; zob. też absolut w Wikipedii
(1.2) zob. olejek absolutny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) st.pol. dyktator, despota

modulant

(3.1) uczn. zupełnie[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bóg jest absolutem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być absolutem • jedyny / filozoficzny absolut • poszukiwanie absolutu • wiara w absolut
(1.2) absolut ambry
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) byt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absolucja ż, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n
czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
przysł. absolutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Absolute, franc. absolut[3] < łac. absolutus[4]
źródłosłów dla ros. абсолют[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „absolut” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 3.
  2. Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 12.
  3.   Hasło „absolut” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020, s. 2.
  5. Wiesław Witkowski, Nowy słownik zapożyczeń polskich w języku rosyjskim, Universitas, Kraków 2006, ISBN 83-242-0736-8, s. 1.
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) absolutny, absolutnie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
przym. absoluta
przysł. absolute
rzecz. absolutismo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. absolutus
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.
źródła:
wymowa:
or. IPA[əpsuˈlut]
occ. IPA[apsoˈlut]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny
odmiana:
(1.1) lp absolut m, absoluta ż; lm absoluts m, absolutes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[apsoˈluːt]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny, bezwzględny
(1.2) całkowity, totalny, absolutny

przysłówek

(2.1) absolutnie, całkiem
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) nieodm.; nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) absolute Höhewysokość bezwzględna
synonimy:
(2.1) ganz und gar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Absolutismus m, Absolution ż, Absolutierung ż, Absolutheit ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny, bezwzględny
(1.2) całkowity, totalny, absolutny

przysłówek

(2.1) absolutnie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. absolutus[1]
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) absolutnie, koniecznie

przymiotnik

(2.1) absolutny, bezwzględny
odmiana:
(1.1) nieodm.
(2.1) absolut, absolut, absoluta; st. wyższy absolutare; st. najwyższy absolutast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absolutism
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: