absolwenckość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co absolwenckie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n
czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
przysł. absolutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. absolwencki + -ość, rzecz. odprzym. od: absolwencki
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: