aanzien

aanzien (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: [ˈaːnˌzin] ​ [zɑx aːn], [zaːɣən aːn], [ˈaːŋɣəˌzin] áángezien

znaczenia:

czasownik rozdzielnie złożony

(1.1) oglądać, patrzeć na coś

(1.2) znosić coś, tolerować

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) prestiż, reputacja, wizerunek

odmiana:

(1.1-2) ziet aan, zag aan, heeft/is aangezien

odmiana czasownika «zien» • czasowniki rozdzielnie złożone

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Hij kon het niet meer aanzien. → Nie mógł już na to patrzeć.

(1.1) Waar zie je me voor aan? → Jak mnie postrzegasz?

(1.2) Ik heb het nog een tijdje aangezien, maar uiteindelijk ben ik er toch tegen opgetreden. → Przez krótki czas to tolerowałem, ale w końcu zareagowałem.

(2.1) Zijn aanzien liep daarmee een aardige deuk op. → Jego reputacja została przez tamto zdarzenie zauważalnie zachwiana.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ten aanzien van → odnośnie, dotyczący/a/e • aanzien voor → postrzegać

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. zien

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. aan + zien

uwagi:

źródła: