Węgier
Węgier (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Węgier Węgrzy dopełniacz Węgra Węgrów celownik Węgrowi Węgrom biernik Węgra Węgrów narzędnik Węgrem Węgrami miejscownik Węgrze Węgrach wołacz Węgrze Węgrzy
- przykłady:
- (1.1) W 1956 r. Węgrzy zorganizowali powstanie przeciwko Związkowi Radzieckiemu.
- (2.1) Marysia wróciła właśnie z Węgier.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Węgry nmos, węgierszczyzna ż, węgierskość ż, węgierski mrz, węgierskie n, węgier mos/mzw, węgrzyn mos/mzw, węgrzynek mos/mzw, węgierka ż
- przym. węgierski
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: Polak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklanki
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hungarian
- arabski: (1.1) هنغاري, مجري
- baskijski: (1.1) hungariar
- białoruski: (1.1) венгерац m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) вэнгерац m, вугорац m
- bułgarski: (1.1) унгарец m
- czeski: (1.1) Maďar m
- esperanto: (1.1) hungaro
- estoński: (1.1) ungarlane
- fiński: (1.1) unkarilainen
- francuski: (1.1) Hongrois m
- hiszpański: (1.1) húngaro m
- interlingua: (1.1) hungaro
- japoński: (1.1) ハンガリー人(じん)
- jidysz: (1.1) אונגער m (unger), אונגאַר m (ungar)
- kataloński: (1.1) hongarès m
- litewski: (1.1) vengras m
- łotewski: (1.1) ungārs m
- niemiecki: (1.1) Ungar m
- norweski (bokmål): (1.1) ungarer
- nowogrecki: (1.1) Ούγγρος m, Ουγγαρέζος m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) венгр m
- slovio: (1.1) Madaric (Мадариц), Madar (Мадар)
- słowacki: (1.1) Maďar m
- szwedzki: (1.1) ungrare w
- ukraiński: (1.1) угорець m, мадяр m
- włoski: (1.1) ungherese m, magiaro m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „Węgier” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
