ungarer

ungarer (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈåŋˌgαˀɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Węgier

odmiana:

(1.1) en ungarer, ungareren, ungarere, ungarerene

przykłady:

(1.1) I 1957 ankom en ung ungarer til København, som én af de mange flygtninge, der dengang blev modtaget med åbne arme. → W 1957 roku do Kopenhagi przybył młody Węgier, jako jeden z wielu uchodźców, którzy wówczas byli przyjmowani z otwartymi ramionami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ungarn n

przym. ungarsk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ungarer (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Węgier

odmiana:

(1.1) en ungarer, ungareren, ungarere, ungarerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Ungarn

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: