węgierka
węgierka (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogrod. bot. odmiana śliwy o ciemnogranatowych (fioletowych), owalnych, bardzo słodkich owocach z żółtym miąższem; zob. też węgierka zwykła w Wikipedii
- (1.2) daw. szlachecki ubiór wierzchni, zbliżony do kontusza, zapinany pod szyję i bogato szamerowany z przodu[1]; lekka czamara; później krótszy obcisły żakiet męski wyszywany na piersiach
- (1.3) daw. męskie bądź kobiece nakrycie głowy w stylu węgierskim (czapka lub damski kapelusz)[1]
- (1.4) daw. pot. rodzaj krótkiej fajki drewnianej[1]
- (1.5) muz. szybki taniec wirowy, odmiana polki
- (1.6) pot. szabla typu węgierskiego ze słabo wygiętą głownią, prostym jelcem i otwartą rękojeścią
- przykłady:
- (1.1) Przy każdym dotknięciu spadały gradem ze wstrząsanego drzewa śliwki węgierki, dojrzałe, fioletowe, ze złotymi kroplami wosku i z liliowym puszkiem[2].
- (1.2) Skrzywił się zaczepiony, bo i nazwanie taratatki jego węgierką było uwłaczające[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) reg. (Poznań) damascenka[4][5]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.3) batorówka, magierka, garybaldka
- (1.6) batorówka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Węgier mos, Węgierka ż, węgierski mrz, węgrzyn mzw, węgierskość ż
- przym. węgierski
- przysł. po węgiersku
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Hauszwetschge ż
- rosyjski: (1.1) венгерка
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2
Hasło „węgierka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Eliza Orzeszkowa, Melancholicy.
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Jak się pan Paweł żenił i jak się ożenił.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 265.
