Tartus
Tartus (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tartus Tartusy dopełniacz Tartusu Tartusów celownik Tartusowi Tartusom biernik Tartus Tartusy narzędnik Tartusem Tartusami miejscownik Tartusie Tartusach wołacz Tartusie Tartusy
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tartusie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tartusu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tartusu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tartusu • mieszkaniec / mieszkanka Tartusu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tartusie • pochodzić z Tartusu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tartusu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tartus
- białoruski: (1.1) Тартус
- czeski: (1.1) Tartús
- francuski: (1.1) Tartous
- hiszpański: (1.1) Tartús
- kataloński: (1.1) Tartous
- litewski: (1.1) Tartusas
- niemiecki: (1.1) Tartus
- rosyjski: (1.1) Тартус
- ukraiński: (1.1) Тартус
- włoski: (1.1) Tartus
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 468.