Wikisłownik

Ołoniec

Ołoniec (język polski)

edytuj
 
flaga Ołońca (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. adm. miasto w północno-zachodniej Rosji, na terenie Republiki Karelii; zob. też Ołoniec w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikOłoniecOłońce
dopełniaczOłońcaOłońców
celownikOłońcowiOłońcom
biernikOłoniecOłońce
narzędnikOłońcemOłońcami
miejscownikOłońcuOłońcach
wołaczOłońcuOłońce
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ołońcu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ołońca • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ołońca • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ołońca • mieszkaniec / mieszkanka Ołońca • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ołońcu • pochodzić z Ołońca • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ołońca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ołoniecki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Ołoniec&oldid=8327184”