Aneks:Język islandzki - zaimki osobowe

íslenska islandzki

Gramatyka języka islandzkiego czasowniki słabe: grupa I – grupa II – grupa III mieszane nieregularne wykaz czasowników mocnych, mieszanych i nieregularnych rodzajniki rzeczowniki m: (-s, -ar) – (-s, -ir) – (-ar, -ir) – nieregularne - słabe ż: (-ar, -ir) – (-ar, -ar) – (-ar, -ur) – nieregularne - słabe n: (-s, --) – słabe liczebniki zaimki osobowe – dzierżawcze – wskazujące

Zaimki osobowe w języku islandzkim stoją zazwyczaj na pierwszym miejscu w zdaniu, przed czasownikiem. Ich obecność jest wymagana ze względu na konieczność określenia podmiotu.
Odmieniają się przez liczby i przypadki, 1 i 2 osoba nie posiadają rodzaju gramatycznego.

Tabele

1. osoba → ég, við

przypadek	lp	lm
Nefnifall (M)	ég	við
Þolfall (B)	mig	okkur
Þágufall (C)	mér	okkur
Eignarfall (D)	mín	okkar

Forma okkar (dopełniacz 1. os. lm) funkcjonuje także jako zaimek dzierżawczy nasz.
zobacz → zaimki dzierżawcze


2. osoba → þú, þið

przypadek	lp	lm	forma grzecz.
Nefnifall (M)	þú	þið	þér
Þolfall (B)	þig	ykkur	yður
Þágufall (C)	þér	ykkur	yður
Eignarfall (D)	þín	ykkar	yðar

Forma grzecznościowa wymaga czasownika w liczbie mnogiej, a przymiotniki w liczbie pojedynczej lub mnogiej.

Forma ykkar (dopełniacz 2. os. lm) funkcjonuje także jako zaimek dzierżawczy wasz.
zobacz → zaimki dzierżawcze


3. osoba, forma męska → hann, þeir

przypadek	lp	lm
Nefnifall (M)	hann	þeir
Þolfall (B)	hann	þá
Þágufall (C)	honum	þeim
Eignarfall (D)	hans	þeirra

3. osoba, forma żeńska → hún, þær

przypadek	lp	lm
Nefnifall (M)	hún	þær
Þolfall (B)	hana	þær
Þágufall (C)	henni	þeim
Eignarfall (D)	hennar	þeirra

3. osoba, forma nijaka → það, þau

przypadek	lp	lm
Nefnifall (M)	það	þau
Þolfall (B)	það	þau
Þágufall (C)	því	þeim
Eignarfall (D)	þess	þeirra

Forma þeirra (dopełniacz 3. os. lm) funkcjonuje także jako zaimek dzierżawczy ich.
zobacz → zaimki dzierżawcze

1. osoba liczby mnogiej (my)

przypadek	lm
Nefnifall (M)	vér
Þolfall (B)	oss
Þágufall (C)	oss
Eignarfall (D)	vor

Forma używana obecnie jedynie w bardzo uroczystych, oficjalnych okazjach, zawsze wymaga czasownika w liczbie mnogiej.